به نام خدا
«خصوصیات و شرایط یک مدیر منابع انسانی»
خبرگی در منابع انسانی:
هرگز نباید یکی از مدیران ارشد سازمان را بدون اطمینان از تخصص وی در حوزه مدیریت منابع انسانی و تنها به صرف اینکه از مدیران مورد اعتماد مجموعه است،برای این نقش برگزید.
رهبر منابع انسانی،علاوه بر اینکه به خبرگی و اطلاع کافی از فرایندهای این حوزه نیاز دارد،باید توانایی ایجاد انگیزه در کارکنان را داشته باشد.در واقع،اگر تحصیلات مرتبط، دورههای کاربردی و سوابق عملکرد از شروط لازم احراز این پست محسوب شوند،شخصیت کاریزماتیک و الهامبخش را باید در زمره شروط کافی به حساب آورد.
بدیهی است که در آغاز باید به دنبال شروط لازم بود و پس از آن در میان مدیران منتخب حائز شرایط لازم،در پی تحقق شروط کافی احراز بود.
درهرحال،همواره مدیرانی که سالها در حوزه منابع انسانی تجربه کسب کردهاند،بر افرادی که هیچ تجربه عملیاتی و مدیریتی در این زمینه ندارند،برتری خواهند داشت.
نباید این نکته را از نظر دور داشت که ارتقای گامبهگام افراد تا رسیدن به بالاترین سطح مدیریتی در حوزه منابع انسانی،بسیار حائز اهمیت است.بهتر آن است که با کمک برنامه مدون جانشینپروری در سازمان، تمهیدات لازم برای جبران این خلأ از پیش اندیشیده شود.
تأمین نیروها در سطح مدیران،اگر از میان کارکنان درون سازمانی باشد،علاوه بر اینکه میزان مقبولیت مدیر را بیشتر میکند،موجب ایجاد انگیزه در سایر کارکنان سازمان نیز خواهد شد.
قدرت برقراری ارتباط عالی:
رهبر منابع انسانی طراز اول،باید توانایی تعامل بسیار بالایی با تمامی کارکنان و بهویژه کارمندان بخش منابع انسانی را داشته باشد.
در واقع،داشتن مهارتهای ارتباطی مؤثر برای رهبر حوزه منابع انسانی یک ضرورت است.او باید قادر باشد با برقراری ارتباطات اثربخش،کارکنان را به سمت و سوی مطلوب سازمان سوق دهد.
مهارت مذاکره:
رهبران منابع انسانی موفق،باید مذاکرهکنندگان خبرهای باشند؛چرا که در سازمان همواره تعارض میان دو یا چند گروه وجود خواهد داشت.
رهبر موفق باید بتواند با یافتن راه حلهایی که گروههای متعارض میپذیرند،با هدایت این تعارضات در راستای اهداف استراتژیک سازمان،تهدیدها را به فرصت بدل کند.
در واقع رهبر موفق منابع انسانی،همچون سدی است که از امواج خروشان تعارضات سازمانی،انرژیهای سازنده و خلاق به وجود میآورد و این مهم،جز با توانمندی در فنون مذاکره به دست نخواهد آمد.
به عبارت دیگر،علاوه بر دارا بودن مهارتهای ارتباطی میانفردی،رهبر منابع انسانی،باید بهگونهای با طرفین نزاع درونسازمانی برخورد کند که در نهایت هر دو طرف با رضایت،دفتر کار وی را ترک کنند.
تمرکز بر عملکرد:
مهمترین نقش رهبر منابع انسانی در سازمان،حفظ و بهبود عملکرد کارکنان است.در واقع،فردی که برای این نقش برگزیده میشود،بازوی اصلی مدیرعامل و هیئتمدیره برای پایش و جهش عملکرد است.
او باید توانایی ایجاد بهبود در بهرهوری و عملکرد کلی سازمان را داشته باشد، راههای ایجاد انگیزه در میان کارکنان را کشف کند،قدرت شناسایی و جذب استعدادهای برتر را داشته باشد و بهعنوان مزیتی رقابتی در سازمان محسوب شود تا موجب رشد و ارتقای کسبوکار شود.
آشنایی با روانشناسی شناخت:
آشنایی ذاتی و کلاسیک انسانها و مراجعین ازطریق علم روانشناسی یکی از امتیازات یک مدیر یا یک معاون منابع انسانی است.مسلح بودن به این علم حال چه تجربی یا تخصصی میتواند در انتخاب وانتصاب افراد در پستها و مشاغل مرتبط کمک شایانی داشته باشد .
سعی نمائید در بین گزینه های انتخاب آدمها برای پست منابع انسانی به فردی که این خصوصیت تجربی یا تخصصی را داراست امتیاز بالاتری بدهید .
***پارس سام پخش ایرانیان***